Türklere Karşı Yapılan Soykırımlar ve Hocalı

Tarih Türklere karşı yapılan soykırımlarla doludur. Biz Türkler ağıt yakmayı bilmediğimiz (veya bunu yapmadığımız için) hiçbir zaman bize karşı yapılan soykırımları, zulümleri tarih yaddaşımıza kazımamış, çabuk unutmuşuz. Oysa Türklerin Batıda Viyana’dan Doğuda ise Kafkaslardan çekilmeye başladıkları dönemden sonrası hep soykırıma uğradıkları hadiselerle doludur. Viyana’da, Bosna’da, Mora’da, Tri Poliçe’de Balkanların diğer bölgelerinde; yakın tarihimizde Bosna’da soykırıma uğrayan hep biz Türkler ve Müslümanlar olmuşuzdur.
Diğer taraftan Kafkaslara baktığımızda, son iki yüzyılın tarih sayfasının hep Türklere karşı yapılan soykırımlarla dolu olduğu görülmektedir. Biz Iğdır’da çocukluğumuzda hep dedelerimizden, ninelerimizden o trajik 93 harbini ve Iğdır bölgesinde “gaça gaç” olarak bilinen hadiseleri dinleyerek büyümüşüzdür. O hadiselerde Ermeniler bizim atalarımızı camilere doldurup yakmıştır, onların işbirlikçileri bu soykırımdan kurtulanları soyup birçoğunu da öldürmüştür. İrevan hanlığında, Bakü’de, Gence de ve daha nice Türk bölgesinde katledilen hep Türkler olmuştur.....
Ancak bugün Batı kamuoyuna baktığımız zaman bu suçlamalara maruz kalan ne tezattır ki, hep Türklerdir. Türklere karşı tarihin çeşitli dönemlerinde yapılan soykırımların son örneği bundan tam 15 yıl önce Hocalı’da yaşanmıştır. Bugün Ankara’da Azerbaycan Kültür Derneği ve Türk Ocağı tarafından ortaklaşa düzenlenen bir konferansta Hocalı’da yaşanan soykırımı konuşuyor, anıyoruz.
Ancak gönül isterdi ki, “hepimiz Ermeniyiz diyen, hepimiz Hrant’ız diyen kesimler ve özellikle de basın burada olsaydı ve hepimiz Azerbaycan Türküyüz, hepimiz Hocalılıyız diyebilseydi. Ve aynı şekilde gönül ister ki, benzer konferanslar dünyanın dört bir yanında yaşayan Türkler ve Müslümanlar tarafından yapılsaydı ve asıl soykırımcılar deşifre edilseydi.

• Ermenistan silahlı kuvvetleri;
  
• 1991 Esgeran – Hadrut’u
  
• 18 Şubat 1992’de Hocavend’i,
  
• 25 Şubat 1992’de Hocalı’yı,
  
• 26 Şubat 1992’de Şuşa’yı,
  
• 18 Mayıs 1992’de Laçin’i,
  
• 4 Nisan 1993’de Kelbecer’i,
  
• 23 Temmuz 1993’te Ağdam’ı,
  
• 24 Ağustos 1993’te Fuzuli’yi,
  
• 27 Ekim 1993’te Zengilan’ı,
  
• 26 Ağustos 1993’te Cebrayil’i,
  
• 31 Ağustos 1993’te Gubadlı’yı işgal etmişlerdir.
  

İşgal edilen bölgelerden 4.388 km2’lik toprak sahasına sahip Yukarı Karabağ’dan 192.300 kişi, Laçin’den (1.835 km2) 59.500 kişi, Şuşa’dan (970 km2) 29.500 kişi, Kelbecer’den (1.936 km2) 50.500 kişi, Ağdam’dan (1.093 km2) 158.000 kişi, Fuzuli’den (1.386 km2) 100.000, Cebrayil’den (1.059 km2) 51.600 kişi, Gubatlı’dan (802 km2) 30.300 kişi ve Zengilan’dan (707 km2) 33.900 kişi olmak üzere bu yerleşim birimlerinde yaşayan toplam 676.100 kişi yıllarca yaşadıkları ata yurtlarından kovularak Azerbaycan’ın içlerinde çadırlarda yaşamaya mahkum edilmişlerdir.
İşgal edilmiş Dağlık Karabağ ve onun etrafındaki bütün şehirlerdeki tarihi eserler yok edilmiş, doğa ve çevreye kalıcı zararlar verilmiştir. Dağlık Karabağ savaşı sırasında çevreye ve sivil yaşama önemli ölçüde zarar verilmiştir. Ancak bu savaşta Hocalı köyünde yaşananlar savaş ortamına dahi sığmayacak niteliktedir ve tam anlamıyla bir soykırımdır.
Soykırımın Yapıldığı Yer: Hocalı
Yukarı Karabağ bölgesinin en önemli tepelerinden birisinde olan Hocalı köyü stratejik olarak Ermenistan Silahlı Kuvvetleri için askeri bir hedef niteliğinde idi. Hocalı stratejik olarak Karabağ dağ silsilesinde Ağdam-Şuşa, Eskeran-Hankendi yollarının üzerinde yerleşmektedir. Hocalı’nın coğrafi-stratejik konumu Ermeni silahlı birliklerinin buraya saldırmasına müsaitti. Hocalı Hankendi’nden 10 km uzaklıkta güneydoğusundadır. Karabağ’daki tek havaalanı Hocalı’dadır.
Hocalı 1991 yılının Ekim ayından itibaren ablukadaydı. Ekim’in 30’unda kara yoluyla ulaşım kapanmış ve tek ulaşım vasıtası helikopter kalmıştı. Hocalı’ya son helikopter 1992 yılı Ocak ayının 28’inde gitmişti. Şuşa şehrinin semalarında sivil helikopterin vurulması ve bunun sonucunda 40 kişinin ölümünden sonra bu ulaşım da kesilmişti. Ocak ayının 2’sinden itibaren şehre elektrik verilmemişti. Şubatın ikinci yarısından itibaren Hocalı, Ermeni silahlı birliklerinin ablukasına alınmış ve her gün toplardan, ağır makineli silahlarla bombalanmıştır.
936 km2’lik alana sahip ve 2.605 aileden ibaret 11.356 kişinin yaşadığı Hocalı kasabası 26 Şubat 1992 tarihinde yüzyılın en acımasız soykırımına maruz kalmış ve kasaba tamamıyla yok edilmiştir. Hocalı bu katliamın yaşandığı sırada Azerbaycan Silahlı Kuvvetlerinin koruması altında değildi ve tamamen savunmasız bir durumdaydı.
Hocalı da dağınık halde elinde hafif silahlar bulunan 150 kişi bulunmaktaydı. Azerbaycan silahlı kuvvetleri Hocalı halkına yardım edemedi, hatta uzun süre cesetlerin alınması bile mümkün olmadı..
Ermenistan Silahlı Kuvvetleri köyü üç yönden kuşatmış, helikopter ve ağır silahların yardımı ile önce köyü bombalamış ve ardından da köye girerek katliam yapmıştır. Ermeniler bu köyü işgal ederek bütün bölge halkına bir mesaj vermek istemekteydiler. Nitekim Azerbaycan Türkleri için ağır bir mesaj vermiş oldular. Hocalı işgal edilerek ve neredeyse tamamen yok edilerek bölgedeki çözülme hızlandırılmış oldu.
Ermeniler bu hamleyle aynı zamanda önemli bir stratejik mekanı da işgal ederek askeri açıdan önemli bir başarı elde etmiştir. Ancak insanlık adına tarihin en acımasız soykırımı gerçekleştirilmiştir. Diğer taraftan Ermeniler için bu soykırım kendilerinin iddia ettiği 1915 yılında yaşananların bir öcü niteliği de taşımaktaydı.



Krua l'Eveneman Dergisi (Paris), 25 Şubat 1992 tarihi: Ermeniler Hocalı’ya saldırmıştır. Bütün dünya vahşice öldürülmüş cesetlere şahit oldu. Azeriler binlerin öldüğünden bahsediyor.

• Sanday Times Gazetesi ( Londra) 1 Mart 1992 tarihi: Ermeni askerleri binlerce aileyi yok etmiştir.
  
• Financial Times Gazetesi (Londra) 9 Mart 1992 tarihi: Ermeniler Ağdam’a doğru giden orduyu kurşun yağmuruna tutmuştur. Azeriler 1200 kadar ceset saymış. Lübnan’lı kameraman, ülkesinin zengin Ermeni Taşnak lobisinin Karabağ’a silah ve asker gönderdiğini onaylamıştır.
  
• Times Gazetesi (Londra) 4 Mart 1992 tarihi: Birçok insan çirkin hale getirilmiş, masum kızın sadece kafası kalmış.
  
• İzvestiya Gazetesi( Moskova) 4 Mart 1992 tarihi: Kamera kulakları kesilmiş çocukları gösterdi. Bir kadının yüzünün yarısı kesilmişti. Erkeklerin arasında kafa derisi soyulmuştu.
  
• Le Mond gazetesi (Paris) 14 Mart 1992 tarihi: Ağdam’da bulunan basın mensupları, Hocalı’da öldürülmüş kadın ve çocuklar arasında kafa derisi soyulmuş, tırnakları çıkarılmış üç kişi görmüşler. Bu, Azerilerin propagandası değil bir gerçektir.
  
• İzvestiya Gazetesi (Moskova) 13 Mart 1992 tarihi: Binbaşı Leonid Kravets: “Ben kendim tepede yüze yakın ceset gördüm. Bir erkek çocuğunun kafası yoktu. Her tarafta işkenceyle öldürülmüş bayan, çocuk ve yaşlılar vardı.”
  
• Valer Actuel Dergisi (Paris) 14 Mart 1992 tarihi: Bu ‘özerk bölgede’ Ermeni silahlı birlikleri yakın doğuda üretilmiş yeni teknolojiye, ayrıca helikoptere sahiptiler. ASALA’nın Suriye ve Lübnan’da askeri kamp ve silah depoları vardır. Ermeniler yüzden fazla Müslüman köylerine saldırı düzenlemiş ve Karabağ’daki Azerbaycanlıları öldürmüşler.
  
• R. Patrik, İngiliz Muhabir (olay yerinde bulunmuş): “Hocalı’daki vahşiliklere dünya kamuoyunda hiçbir şekilde hak kazandırılamaz !!!”
  
• Golos Ukraini: V Stacko: Savaşın yüzü olmuyor. Yalnız çokça maske, kanlı gözyaşları, ölüm, bedbahtlık, yıkımlar. Hocalı'da bebekleri ne için katlettiler, ya anneleri? Allah insanı cezalandırmak isteyince onun aklını alıyor.'
  
• Nie Gazetesi: (Bulgaristan) Violetta Parvanova: 'Hocalı insanlığın faciasıdır.'
  
• 3 Mart 1992’de BBC Morning News saat 07.37 yayınında durumu şöyle aksettirmiş; “Canlı yayın muhabirimiz 100 den fazla Azeri erkek, kadın ve bebek dahil olmak üzere çocuk cesetleri gördüğünü ve bunların başlarına yakın mesafeden ateş edilerek öldürüldüğünü rapor ediyor.”
  
• 16 Mart 1992 tarihli Newsweek’te Pascal Privat ve Steve Le Vine tarafından hazırlanan haberde katliam şu şekilde yansıtılmış: “Geçtiğimiz hafta Azerbaycan yine bir morgun mahzeni gibiydi; bir caminin arkasına geçici olarak kurulmuş morga sürüklenerek getirilmiş düzinelerce ceset ve yas tutan mülteciler... Bunlar 25 ve 26 Şubat tarihinde Ermeni kuvvetleri tarafından istila edilen Yukarı Karabağ bölgesindeki Hocalı köyünün Azeri sakinleriydi. Cesetlerin çoğu kaçmaya çalışırken yakın mesafeden vurulmuştu, bazılarının yüzleri paramparça idi, bazılarının kafa derileri yüzülmüştü…”
  
• Duman Rights Watch: Hocalı katliamını Karabağ'ın işgalinden bu yana cereyan eden en kapsamlı sivil kırımı olarak nitelendirilmiştir.
  
• Amerikalı gazeteci Thomas Goltz: “Fotoğrafçı arkadaşım öyle etkilenmişti ki fotoğraf çekebilmesi için kendisini objelerin üzerine doğru itmem gerekiyordu. Cesetler, mezarlar, evet hepsi mide gerektiriyordu. Ama olanları anlatmak, dünyaya duyurmak gerekliydi. Hayatta kalanları bularak hemen orada neler dediklerini kaydettik. Bazı cesetleri tanımaya çalıştım ama yüzlerinden vurulanlar, tanınmayacak halde olanlar vardı. Bazılarının kafa derileri yüzülmüştü.'
  
• Hocalı katliamına tanık olan ve daha sonra Beyrut’a yerleşen Ermeni gazeteci Daud Kheyriyan, ‘For the Sake of Cross’ (Haçın Hatırı İçin) isimli kitabında (Sayfa: 62-63) vahşeti şöyle anlatıyor: ”...Gaflan denen ve ölülerin yakılmasıyla görevli Ermeni grup, Hocalı’nın 1 kilometre batısında bir yere 2 Mart günü 100 Azeri ölüsünü getirip yığdı. Son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. Başından ve elinden yaralıydı. Yüzü morarmıştı. Soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hálá yaşıyordu. Çok az nefes alabiliyordu. Gözlerini ölüm korkusu sarmıştı. O sırada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üstüne fırlattı. Sonra tüm cesetleri yaktılar. Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi. Yapabileceğim bir şey yoktu. Ben Şuşa’ya döndüm. Onlar Haç’ın hatırı için savaşa devam ettiler.”
  

ONLAR HAÇ İÇİN SAVAŞTILAR AMA O HAÇIIII...


BU DÜNYADA TÜRKÜN TÜRKTEN BAŞKA DOSTU YOKTUR...LÜBNANA YARDIM ETTİK ONLAR BİLE ZAMANNDA ERMENİLERE SİLAH YARDIMI YAPMIŞLAR...


HADİ ÇIKIP ŞİMDİ DESİNLER HEPİİZ ERMENİYİZ HEPİMİZ HRANT DİNKİZ...

hayır kim demiş hepimiz hrant dink iz diye ,ben demiyorum!!
o bir ermeni! ,ben asil bir geçmişe sahip olan Türk'üm...
ve ek olarak hrant dink öldü herkes sokaklara döküldü,'Hepimiz Hrant Dink'iz!!'
ve onca şehit verdik(daha bilinmeyen çok şehit var biz sadece bilinenlerden bahsediyoruz)
kimseden birşey duyamadık..
hee bir de eurovision yarışmasında geçen yıl biz ermenistana tam puan verdik ama onlardan nedense bir puan bile alamadık,onlar basit bir yarışma da bile bizi sevmediğini gösteriyorken biz nasıl tam veriyoruz ,bu çok iyi düşünülmesi gereken birşey,,,
sizin de yorumlarnızı bekliyorum bunun hakkında..

ben sen demedim o diyenleri kastettim...

ya sen de basit noktalara takılıyorsun..

benim anlatmak istadiğimi anla

peki bbu seferlik böle olsasn

aynurzcn demiş ki:

hayır kim demiş hepimiz hrant dink iz diye ,ben demiyorum!!
o bir ermeni! ,ben asil bir geçmişe sahip olan Türk'üm...
ve ek olarak hrant dink öldü herkes sokaklara döküldü,'Hepimiz Hrant Dink'iz!!'
ve onca şehit verdik(daha bilinmeyen çok şehit var biz sadece bilinenlerden bahsediyoruz)
kimseden birşey duyamadık..
hee bir de eurovision yarışmasında geçen yıl biz ermenistana tam puan verdik ama onlardan nedense bir puan bile alamadık,onlar basit bir yarışma da bile bizi sevmediğini gösteriyorken biz nasıl tam veriyoruz ,bu çok iyi düşünülmesi gereken birşey,,,
sizin de yorumlarnızı bekliyorum bunun hakkında..

bence bastan sona kadar haklısınn.......

ayenen kimmiş hrantk dink daah simini yazamıyom a... kişiler önemli deildir.....ameliyatı cerrah yapar ama bi amaliyat ekibine ihtiyacı yoksa B........K gibi ortada kalır:::::::::