Kayıkları taşıyor martılar
Dalga ve yakamozları
Uçuyorlar denizin bittiği yerden
Gagaları çiziyor suları
Kanat vuruşlarıyla oyuluyor iskele
Kaleiçi güz uykuları
Bir çiçekle uçuyorlar
Kokmuyor solan taç yaprakları
Ah unutuldu
Hoş bir adı olacaktı
Boyunları büküktür selvilerin
Uça kona kumrular
Bulutları saçılıyor gül işlemeli
Ezberde evler bahçeler
Kızların sessizce büyüdüğü sofalarda
Güneş serilip üşümeli
Bir çiçekle uçuyorlar
Kekre miydi acı mı
Ela bir adı olacaktı
Uğruyor bağ arasına
Dallara çamur getiren incir kuşları
Sürme çekiyorlar usulca
Gökyüzünün mavi donuna
Çocukların bakışlarıyla olgunlaşan
Üzümleri aşırmaları
Bir çiçekle uçuyorlar
Kokmuyor solan tomurcukları
Unutuldu ah
Hoş bir adı olacaktı
Musa Öz